alışkanlıklar.

Durup bazı şeyleri düşünmeye başlayınca her şeyi doğal sürecinde yaptığımızı farkediyoruz.
En basit eylemlerden en karmaşık olanlara kadar.
Küçükken en sevdiğim kan portakallarını en sevdiklerimle ağzımız burnumuz dilimlenmiş bir şekilde yerken posasını evcil hayvanlarımızla mı paylaşmamız yoksa bahçe kompostu olarak mı organik gübre oluşturma telaşesi çok sıradan gözüken ancak; çok önemli stratejileri barındıran bir ritüeldi;)
Şimdi düşündüğümde her çöpe attığım posa da bunu keşke değerlendirebilsem diye düşünmem sanıyorum taa o kan portakalı hikayesinden geliyor…
Tıpkı bu nadir bulunan bulunan kan portakalları gibi bunları yediğimiz arkadaşlarımızı da özenle seçerdik.
Şimdi bakıyorum insanların arasındaki farkı oluşturanın seçimlerden geçtiğini görüyorum.
Başarılı girişimciler, liderler, ünlü düşünürler, bilim adamları, kahramanlar hepsi kendi alanlarında başta önemli seçimler sonrasında bu seçimleri bir daha düşünme ihtiyacı hissetmeden, tereddütsüz alışkanlıkları haline getirmişler.
Ritüelleri var…
Sistem, program, strateji çok önemli hatta bu konularda takıntılılar.
Hiçbir şeyi israf etmeyip gözü gibi bakıyorlar az bulunur ve değerli gördüklerini bilhassa.
Sadece olmasını istedikleri insanları hayatlarına alıyorlar.
Düşmanlarına bile ilham veriyorlar;))
Bundan olsa gerek zamansızlar…
Her daim milyonlarca kişinin izleyeceği bir konsere çıkmak için hazırlanan yıldız sanatçı gibiler. (hep hazırlar)
Çok yönlüler bir anda başka bir yön çıkıyor ortaya!
Sorumluluk alıyorlar kimi zaman küçük bir çocuğun, kimi zaman büyük bir şirket, kimi zaman bir ülkenin; eğitim, ekonomi, siyaset gibi geleceğini nasıl çok iyi bir noktaya getirebilecekleri konusunda…
Az konuşup az paylaşım yapıyorlar hatta bazıları çok gizemli!
Yapabilecekleri kadar işin sorumluluğunu alıyorlar biri bitmeden diğerine çok zor geçiş yapıyorlar.
Zaman planlamaları var günün her yarım saatinde bir son yarım saat ne yaptığının kontrolünü yaparak günü planlamak gibi!
Ne kadar farklı karakterde ne kadar çeşitli alışkanlıkları olsalar bile ortak oldukları konu çok net.
Her zaman dik bir duruşları var.
Sanıyorum her adımlarını akıllıca attıklarından ve sonucu zaten bildiklerinden seçimlerine karar veriyorlar.
Hesap yapmıyorlar!
Tam da Şeyh Şamil’in sözü gibi “Sonunu Düşünen Kahraman Olamaz”!