küçük şeyler!

Son dönemlerde bir şey farkettim.
İnsanlar hep büyük başarılar ve başarılıların peşinde.
Olması gereken bu belki de!
Ancak, gözden kaçırılan; küçük şeyler…
Büyük başarıların sahiplerinin yaptıkları her işe bir hamle, bir adım, bir karar, bir neden ile başlayıp; her geçen gün üzerine ekleye ekleye en iyi versiyonlarına geldiklerini göz ardı etmemiz.
Çok net olan bir şey varsa o da küçük başarıların nasıl da kelebek etkisi yaratıp büyük başarılara kanat çırpmalarıdır.
Sosyal sorumluluk projelerinden birine hazırlandığım bir dönem kadınlar için farklı ve sürdürülebilir bir şeyler yapmak istedim.
Tam böyle kendi kendime düşünürken tatlı asistanımız Büşra ‘hayırdır çok dalgınsın’ dedi.
“Kadın projesi çalışıyorum ve meslek edindirmek istiyorum ancak; eğitim, yaş önemli olmaksızın maddi manevi birçok şey kazansınlar ve bugüne kadar yaptıklarının karşılığı olsun istiyorum.” dedim beni çok da anlamadığını düşünerek!
Büşra gitti 10 dk içinde geldi ‘öğleden sonra Uğur bey’e gidiyoruz.’ dedi.
“Uğur bey” boş bakındım sosyal medyada birkaç post ve yazısını, videolarını gösterdi:”Yakışıklı Yemekler”
‘Senin projeyi en iyi o anlar.’ dedi.
Öğleden sonra gittiğimizde kendi akademisinde ders veriyordu Uğur bey.
Başıyla hafiften selam verdi; ve derse devam etti biz de sessizce kenardan izledik.
Derse ara verdiğinde odasında nefis kendisinin yaptığı yurt dışında bilinen bir tatlı ikramı ile ağırladı.
Tanıştık projemi anlattım konuştuğum kişi sadece bir aşçı, şef değil aynı zamanda birçok alanda başarılı bir girişimciydi; bu şehirde böyle birisinin ve mekanın olmasından çok etkilendiğimi söyledim;)
Kesinlikle projeye destek vermek istedi ve hayalleri ile projemde çok benzeyen noktalar vardı.
Hatta beni bir sonraki gün ders verirken izlemem için davet etti bende daveti hemen kabul ettim.
Çok keyifli bir iki gün sonrası yaşadığım bazı iş değişikliklerinden sonra uzunca bir süre görüşmedik.
Bir gün birkaç yıl önce stajyerimiz olan bir kız öğrenci ile sohbet ederken ünlü bir aşçı olmak istediğinden bahsetti. Nereden başlayacağını çok da bilmiyordu.
Hemen aklıma yakışıklı yemekler geldi;)
Yarın seninle bir yere gidelim dedim; bahsettim yarın çatkapı gittik akademiye.
Pandemi sonrası dünyada çok şey değişmişti tabiki ben ve ünlü şefimizin de hayatında birçok şey değişmişti.
Yaşadığım(ız) bazı talihsizliklerden ve üzüntüyle gerçekleştiremediğimiz projemiz üzerine konuştuk kısa bir süre.
Uğur bey son dönem yaşanan olumsuzluklardan ziyade bazı tavsiyelerde bulundu genç stajyerimize.
“Hayatının swot analizini yap.”
“Bu sana neyi ne kadar yapıp yapamayacağın konusunda yardımcı olacak.”
“Bir yerden başla.”
“Hemen başla.”
“işi mutfakta yap bizim işimiz mutfakta!”
“Okul, kolej, akademi bunlar evet (dünyada yaptığı çok başarılı işlerden de bahsederek) ancak; bana soğan doğrayan, iyi bıçak tutan biri lazım.”
(duvarda asılı sertifika ve ödüller göz alıcıydı.)
“Bu sektörde çok eğitimli insanlar olduğu kadar eğitimsiz insanlar da var.”
“O yüzden ağlamak sızlanmak işe yaramaz işini çok sevmen lazım ki bunlar seni etkilemesin.”
“Çok küçük yaştan beri bu işi yapıyorum.”
“Sevmezsen bu işte başarılı olamazsın.”
“Günün sonunda hız, lezzet ve sunum önemli.”
“Ülkenin dürüst çalışkan, üretken, iyi ahlaklı insanlara ihtiyacı var sizler gibi bizler gibi.”
“Pes etme çok istiyorsan başarılı olursun!”
“Bana şunu yapalım bunu yapalım şeklinde gelen tekliflere ben haddimi bilirim deyip reddediyorum işim dışındaki teklifleri.”
Yaklaşık 1 saatten fazla süren bu sohbette ne dünya mutfaklarını konuştuk ne de ünlü başarılı şeflerin yemek tariflerini…
Bunlar zaten yolda edinilen lezzetli tecrübelerdi…
Ayrılırken “bugün en çok size konuştum galiba.” dedi.
‘Evet bugün burada olmak bana çok iyi geldi sizi de iyi ki tanımışım dedim kendi kendime’
Dün iftar yemeği için Antalya usulü piyaz yapmak isterken birçok farklı kanalda tarifler izlerken çıktı karşıma Yakışıklı Yemekler…
Hiç düşünmeden tıkladım kanalına ve tekrar tekrar izledim ve hemen yaptım piyazı; şefimiz kadar olmasa da bence nefis oldu;))
Küçük şeyleri sevin!
Onlar belki de büyük başarıların kanat çırpmalarıdır…